Pop art is een kunststroming die ontstond in de jaren 50 in de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk. De kunststroming die toendertijd nog hoog in het vaandel stond, was het abstract expressionisme. Hierbij toonden kunstenaars hun gevoelens en emoties door middel van vorm, kleur en lijnen. Maar deze kunststroming was vaak te moeilijk voor de “gewone” mens om te begrijpen. Kunst moet juist voor iedereen te begrijpen zijn! Dat werd het doel van de Pop art kunstenaars: Kunst moest dichterbij de mensen gebracht worden en niet moeilijk zijn. Pop art schilderijen zijn daarom vaak alleen decoratief, er zitten niet vaak diepere betekenissen achter.
Als men de naam Pop Art hoort, gaat er vaak wel een belletje rinkelen. Maar waar herkennen we deze Pop art schilderijen precies aan? Wat is typisch voor deze stijl? Hieronder vindt u een lijst met kenmerken waaraan u Pop art schilderijen kunt herkennen.
Bij Pop art schilderijen wordt gebruik gemaakt van afbeeldingen en voorwerpen die je kunt herkennen. Dit staat tegenover abstractie, waarbij juist met vormen en kleuren een kunstwerk wordt neergezet. Het is belangrijk dat iets is afgebeeld dat jij kent. Vaak zie je afbeeldingen van voorwerpen uit het dagelijkse leven voorbij komen. Ook bekende mensen zoals popsterren en acteurs vindt je als onderwerp van Pop art schilderijen.
De naam Pop Art is een afkorting van “popular art” en is een onderdeel van de popular culture (alles wat tot geïndustrialiseerde massacultuur behoort). Producten uit de consumptiemaatschappij en andere reproduceerbare objecten worden op de schilderijen afgebeeld. Denk hierbij bijvoorbeeld aan het Campbell soepblik van Andy Warhol. Doodgewone producten worden hier omgezet in een kunstwerk waardoor de verheerlijking van de consumptiemaatschappij in beeld gebracht wordt.
De thema’s worden ontleent aan reclame, televisie, kranten, tijdschriften en stripboeken. Pop art schilderijen zijn vaak actueel van onderwerp en schetsen een goed beeld van de tijd waarin ze zijn gemaakt. De tekenstijl uit stripboeken is ook een duidelijk kenmerk. We kennen natuurlijk allemaal de strip-achtige schilderingen van Roy Lichtenstein.
Pop art kunstenaars staan ironisch tegenover de consumptiemaatschappij van tegenwoordig. Daarom worden deze ironie en humor ook verwerkt in de kunstwerken. Met het afbeelden van de normaalste producten willen ze benadrukken: “Dit is een doodgewoon product”.
Deze kunststroming gebruikt weliswaar voorwerpen uit het dagelijks leven, maar er wordt vaak een techniek op toegepast om het voorwerp toch anders te laten zijn dan normaal. Zo worden voorwerpen vergroot of meerdere malen herhaald in een kunstwerk. Ook worden er veel ongebruikelijke materialen gebruikt.Verf en tekengerei zijn maar een standaard uitrusting. In de Pop art werkt men met alles wat er maar te vinden valt, zoals foto’s maar ook stof, karton of zand. Er worden echte voorwerpen in de kunstwerken gebruikt om het vlak van het schildersdoek te breken, zodat het niet een standaard schilderij wordt. Vaak worden deze voorwerpen, foto’s en schilderingen in een collage-achtige compositie weergegeven.
De maker van een Pop art schilderij ondertekent zijn werk zelden en als er een werk wel wordt ondertekend, gebeurt dat vaak niet door de artiest zelf. Kunstenaars zijn te herkennen aan de herkenbare stijl. Hier zijn de striptekeningen met rasterpunten van Roy Lichtenstein weer een goed voorbeeld. Ook worden bepaalde Pop art schilderijen en kunstwerken zelfs door andere mensen gemaakt, maar is het ontwerp wel van de kunstenaar zelf. In een atelier worden dan schilderijen aan de lopende band door verschillende mensen gemaakt en krijgt het schilderij dus nooit een persoonlijke handtekening mee.
Kortom: Pop art is een kunststroming die dichter bij het gewone leven staat.